http://www.youtube.com/watch?v=6DiFEIW1Uqo

Op maandag 7 mei 1945 maakt Utrecht de feestelijkste dag uit zijn bestaan mee: de Canadezen, met in de eerste linie de Britse Polar Bears, komen de stad bevrijden. Het wordt een dag van tegenstellingen, want die ochtend doet zich vlakbij de Maliebaan, op de Nassaulaan een dramatische schietpartij voor. Duitse soldaten openen het vuur op een groep leden van de Binnenlandse Strijdkrachten, waardoor er tien jonge verzetsstrijders worden gedood. Twee overleven de helse schietpartij. De precieze aanleiding is nooit met zekerheid vastgesteld. Vast staat wel dat er overal in het westen schietpartijen zijn ontstaan tussen gefrustreerde Duitse soldaten en BS’ers, die tot hun teleurstelling geen rol mochten spelen ikn het ontwapenen van de verslagen vijanden. In totaal zijn er daarbij meer dan 150 mensen gedood, van wie dus tien op de Nassaulaan.

De middag van die 7^e mei is er op de Maliebaan een onverwachte, half spontane parade, maar nu niet van WA-mannen met glimmende laarzen en SS’ers met klakkende hakken: het zijn de katholieke parochianen uit het aartsbisdom, die, aangezet door een fluistercampagne, naar de Maliebaan zijn getogen om langs de aartsbisschop te paraderen. Mgr Jan de Jong is er verlegen onder, hij wilde eerst niet naar beneden komen (‘Ja maar, dát moeten ze nu niet doen…’ moet hij gestameld hebben), maar dan neemt hij de hulde in ontvangst. Dichte rijen marcheren langs zijn huis, hij staat voor de open deur, met zijn secretaris mgr Geerdinck naast zich. Biograaf Aukes beschrijft de optocht langs het aartsbisschoppelijk paleis in gloedvolle woorden:

‘Op de stoep voor zijn voeten stapelen de bloemen zich op. De zon schijnt over het land en over de Maliebaan. Een priester van het aartsbisdom, die meegaat in de stoet, heeft zich aangepast aan de postulaten van de dag: op een accordeon verkondigt en begeleidt hij de trots en de dank van het stadsvolk. Wie lopen er niet mee, onder de duizenden, roepend en juichend met uitgevaste maar jubilerende koppen? De Maliebaan is volgestroomd van eind tot eind.’

Aan het eind van de optocht – volgens de biograaf zijn verschillende gelovigen na het passeren van de aartsbisschop weer aangesloten bij de stoer en meermalen langs hem gelopen – ligt er een berg bloemen voor Maliebaan 40.